پلیمر شدن امولسیونی وارون روشی است که در سال های اخیر به صورت تجاری برای تهیه میکروژل ها، غلظت دهنده ها و منعقدسازهای آکریلی استفاده می شود. این روش در دنیا به تدریج جایگزین روش سنتی پلیمر شدن محلولی برای تهیه غلظت دهنده ها شده است. هدف این پروژه تهیه لاتکس هایی بر پایه کوپلیمر 2-آکریل آمیدو-2- متیل پروپان سولفونیک اسید- سدیم آکریلات (naaa-amps) به روش امولسیونی وارون بود که در آن برای اولین ب...

پلیمر شدن امولسیونی وارون روشی است که در سال های اخیر به صورت تجاری برای تهیه میکروژل ها، غلظت دهنده ها و منعقدسازهای آکریلیکی استفاده می شود. قابلیت تولید پلیمرهایی با جرم مولکولی بالا و در سرعت های بالای پلیمر شدن در این روش وجود دارد. استفاده مستقیم محصول پلیمر شدن به صورت لاتکس از مزایای این روش در مقایسه با روش پلیمر شدن محلولی است که نیاز به فرآیندهایی نظیر خرد کردن وخشک کردن دارد. این ...

در کار حاضر، انتقال گرما در آمیزه‌های لاستیکی مصرفی در رویه تایرهای سواری مطالعه شده است. سه مجموعه پنج­‌تایی آمیزه‌ ساخته شد که در آن‌ها از دو نوع کائوچوی SBR‌ امولسیونی و محلولی (با و بدون روغن اضافی) و پنج ترکیب درصد دوده-سیلیکای اصلاح‌شده استفاده شد. برای مقایسه، سه آمیزه مرجع بدون استفاده از هیچ نوع پرکننده‌ای ساخته شدند. ضریب نفوذ گرمایی با روشی جدید تعیین شد که برپایه حل وارون مسئله انتق...

از روش های جدید تولید امولسیونی نانوکامپوزیت ها، امولسیون پیکرینگ ( Pickering ) است، به نحوی که در این روش به جای استفاده از عوامل فعال کننده سطح از نانوذرات جامد برای پایداری امولسیون استفاده می شود. با استفاده از این روش می توان به نانوکامپوزیت هایی با خواص فیزیکی و مکانیکی بهتر، به ویژه نفوذناپذیری و تراوایی برتر در برابر آب، رطوبت هوا وگازها دست یافت. چنین نانوکامپوزیت هایی می-توانند به طور...

از روش های جدید تولید امولسیونی نانوکامپوزیت ها، امولسیون پیکرینگ ( pickering ) است، به نحوی که در این روش به جای استفاده از عوامل فعال کننده سطح از نانوذرات جامد برای پایداری امولسیون استفاده می شود. با استفاده از این روش می توان به نانوکامپوزیت هایی با خواص فیزیکی و مکانیکی بهتر، به ویژه نفوذناپذیری و تراوایی برتر در برابر آب، رطوبت هوا وگازها دست یافت. چنین نانوکامپوزیت هایی می-توانند به طور...

در این پژوهش، حذف فنل با استفاده از فرایند غشای مایع امولسیونی پایدار شده با پلیمر، از محلول ‌های آبی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، غشای مایع امولسیونی در ابتدا با افزودن یک پلیمر به فاز غشایی، پایدار شده و سپس در فاز خارجی دارای فنل پراکنده شد. افزون بر پایداری غشای مایع امولسیونی، پارامترهای گوناگون دیگری مانند دما، شدت همزن، غلظت فاز داخلی، نسبت فازها، pH فاز خارجی...